Jednymi z bardzo popularnych roślin balkonowych są pelargonie zwisające (bluszczolistne, dubeltowe itp.). Pelargonie te można spotkać w wielu odmianach, które różnią się wielkością kwiatów, ich kolorem i siłą wzrostu. Są odmiany silnie rosnące (średnio do długości 50 cm.) i bardziej zwarte, które tworzą tylko kule. Te kompaktowe, które wolniej rosną osiągają zwykle maksymalnie 30 cm długości. Wszystkie zwisające pelargonie mają bardzo podobne wymagania i są roślinami, które nie sprawiają większych problemów w hodowli.

 Co lubi pelargonia zwisająca.

1. Podstawą sukcesu jest odpowiednio dobrane podłoże. Pelargonia zwisająca lubi gleby przepuszczalne. Warto do podłoża domieszać odrobinę piasku. Zapewnia on dostęp powietrza do korzeni rośliny i  lepszy wygląd w późniejszym okresie hodowli.
2. Ważne dla pelargonii zwisającej jest słońce i duża ilość światła. Bardzo lubi światło i dobrze rośnie nawet w pełnym słońcu.
3. Pelargonia zwisająca lubi czyszczenie z przekwitniętych kwiatów i starszych liści, które z czasem żółkną i same opadają. Systematycznie czyszczona będzie zawsze ładnie rosnąć i kwitnąć.

Czego pelargonia zwisająca nie lubi.

1. Nigdy pelargonia zwisająca nie będzie ładna na stanowiskach z brakiem światła.
2. Ciężka i mało przepuszczalna gleba nie jest odpowiednia dla pelargonii zwisającej. Wolniej w takiej rośnie i słabo kwitnie.
3. Zbyt obfite zasilanie wpływa pozytywnie na wzrost. Rośliny za bardzo odżywione nie chcą jednak obficie kwitnąć. Zasilamy je więc często małymi dawkami odżywki.
4. Za duża ilość wilgoci w podłożu nie jest lubiana przez zwisające pelargonie. Rośliny w skrajnych przypadkach (długotrwałe przelanie) żółkną i umierają.
5. Z pewnością nie lubi donic z wewnętrznym zasobnikiem wody. Pelargonia zwisająca nie cierpi "stać" w wodzie.

Choroby i szkodniki pelargonii zwisających.

1. Pelargonie zwisające sporadycznie są atakowane przez choroby roślin, które wymagają naszej interwencji. Zachowując podstawowe zasady hodowli nie powinniśmy mieć z nimi żadnych problemów.
2. Najczęściej atakującym szkodnikiem jest mszyca. Pojawia się ona na zwisających pelargoniach jednak bardzo sporadycznie.

Pelargonia występuje w wielu odmianach . Każda z nich ma podobne wymagania uprawowe . W celu uzyskania najlepszych efektów wystarczy w przypadku pelargonii zwisających pamiętać o kilku podstawach .

Co trzeba robić regularnie :

• odżywiać ;
• podlewać ;
• obrywać łodygi po przekwitniętych kwiatach ;
• obrywać stare i chore liście .

Regularne i odpowiednie odżywianie pelargonii ma bardzo duży wpływ na ich wygląd . Najlepiej jest do tego celu stosować dobrej lub wysokiej klasy odżywki rozpuszczalne w wodzie . Nie powinno się stosować nawozów o działaniu powolnym . Nawozy otoczkowane do działania potrzebują odpowiedniej ilości wilgoci . Pelargonie nie lubią zbyt wilgotnej gleby . Lubią być nawet czasem przesuszane . Jeśli gleba jest tylko lekko wilgotna nawozy otoczkowane nie zawsze regularnie i w odpowiedniej ilości są uwalniane . Najlepiej więc pelargonie odżywiać nawozami rozpuszczalnymi w wodzie . Jakich używać ? Każdy z droższych jest dobry . Ta pelargonia ze zdjęcia była odżywiana drogim nawozem . Stosowanie go raz na tydzień dało oczekiwany efekt . Dobierając odżywkę pamiętać należy z pewnością o tym , że dobrym nawozem jest droższy nawóz . Po takim za 35zł z pewnością będziemy mieć o wiele ładniejsze kwiaty niż po innym za 10zł .

  Podlewanie . Też jest bardzo ważne . Pelargonię podlewamy delikatnie i systematycznie . Lepiej podlać trochę co 3 dni niż co dzień . Lubi ona mieć glebę umiarkowanie wilgotną . Wskazane jest okresowe przesuszanie . Zbyt wilgotna gleba powoduje zatrzymanie wzrostu pelargonii i żółknięcie liści . Po prostu utrzymujemy glebę lekko wilgotną i będzie to dla niej idealnie .

  Obrywanie łodyg po przekwitniętych kwiatach , starych i chorych liści też są ważnymi zabiegami . Pelargonia , którą będziemy regularnie czyścić odwdzięczy się nam nawet 5 razy większą ilością kwiatów i znacznie większą wielkością . Roślina bez zbędnych liści i łodyg rośnie i kwitnie bez przerwy .

Czego nam nie wolno robić z pelargonią :

• zbyt obficie podlewać ;
• zbyt często nawozić ;
• sadzić razem z roślinami o innych wymaganiach uprawowych .

Zbyt obfite podlewanie opisano już powyżej . Pelargonia po prostu umiera z przelania . Pierwsze objawy przelania to stopniowe żółknięcie liści . Ziemia jest ciężka , zbyt wilgotna i korzenie nie mają czym oddychać . Roślinę należy w takim przypadku przestać podlewać i lekko przesuszyć . Musimy też sprawdzić drożność odpływów wody w donicy . Zapchane mogą być przyczyną zbyt dużej wilgotności .

  Zbyt częste nawożenie . Nawozimy przy każdym podlewaniu ? Lepiej nie . O wiele bezpieczniej jest odżywiać pelargonię dobrym nawozem rozpuszczalnym w wodzie raz na tydzień . Czasem wystarczy odżywianie co 10 dni . Takie odstępy czasu pozwolą nam zauważyć na pelargonii zapotrzebowanie pokarmowe . Zależnie od warunków klimatycznych (wilgotność powietrza , temperatura itp.) mogą one się zmieniać . Roślin dostatecznie odżywionych (ciemne liście i ciemne kwiaty) nie odżywiamy jeszcze . Odżywkę podajemy 2 lub 3 dni później . Nie wcześniej jednak niż będzie już widać lekką zmianę koloru liści na jaśniejsze . Unikniemy w ten sposób przenawożenia . Zwłaszcza roślin młodych . Pierwszymi objawami przenawożenia mogą być bardzo ciemne lub zwijające się liście .

  Sadzenie pelargonii z roślinami o innych wymaganiach uprawowych . Zwłaszcza tego powinno się unikać . Pelargonia lubi podłoże umiarkowanie wilgotne . Nie sadzimy jej z kwiatami , które muszą być często podlewane . Jest to jeden z największych błędów . Przykładem może być duża petunia zwisająca razem z pelargonią . Petunię czasem trzeba latem kilka razy dziennie podlewać . Pelargonia nie lubi obfitego podlewania i nie będziemy z niej do końca zadowoleni .

Jakiego podłoża używać do pelargonii .

Unikamy ziemi ciężkiej i czarnej . Popularna "ziemia do kwiatów" czasem jest zbyt zlewna , mało próchnicza i blokuje dostęp powietrza do korzeni . Taki rodzaj ziemi po pewnym czasie potrafi całkowicie zablokować dostęp powietrza . Dla pelargonii lepiej poświęcić kilka złotych więcej i użyć substratu torfowego o pH 5.6-6.5 . Substrat najlepiej jeśli jest koloru brązowego i dobrej firmy . Do niego powinno domieszać się trochę ostrego piasku . Idealnym podłożem będzie wysokiej klasy substrat torfowy zmieszany z ziemią kompostową i piaskiem .

  Powyżej opisane sposoby pielęgnacji pelargonii to tylko minimum . Wszystko zależne jest od odmiany , wielkości rośliny i warunków klimatycznych . Znajdujące się tutaj informacje zostały napisane jedynie w dobrej wierze . Autor tego materiału nie daje gwarancji co do przydatności jego treści . Artykuł ten ma na celu jedynie ułatwić pielęgnację i zapoznać z najczęściej popełnianymi błędami , których można uniknąć .